Dick Garritsen is overleden

Dick Garritsen is overleden. Een hartstilstand zorgde voor de val, daarna kwam er nog een.

Dick was een mooie man en dat wist hij zelf ook. Als zijn haar goed zat was Dick oké, en dat is geen grapje. Die fascinatie maakte hém ook fascinerend. Ooit lid van een clubje mannen die rond de Stakenberg een ritje maakten op een Segway. Een rare move van z’n clubgenoot kickte hem ondersteboven. Het blauwe oog zorgde dat hij weken uit de roulatie was.

Dick was sportief. Hij dook prachtig van een boot maar eigenlijk zwom hij liever een rondje, dan bleef het haar droog. Tijdens skivakanties, Dick kon skiën als een malle, ging hij ook wel eens op z’n gezicht. Doorgaans kwam hij supersnel in ouderwetse Apineski-houding een helling af, door niemand bij te houden en volledig stijlvol. Zijn haar zat daarna uiteraard naar tevredenheid, hij droeg uiteraard geen helm. Een valpartij kostte hem weken bier, hij kwam in de hersteltijd gewoon niet opdagen.

Zijn metier was de financiële dienstverlening, later werd het interim-management. Lang woonde hij aan de Jacob Catslaan, daarna in Zeewolde. Inmiddels was hij weer terug in ’t dorp. Af en toe kwamen we elkaar tegen op een terras, vorig jaar nog een vermakelijke middag.

Sportief. Binnenvetter. Minder zelfvertrouwen dan hij voorwendde. Een beetje uiterlijk vertoon, tegelijkertijd bescheiden en uiterst correct. Kritisch. Onberispelijke Dick.

Dick was net een paar dagen opa. De rouwkaart vermeldt wat we zelf met hem ook meemaakten: warm en betrokken, en een beetje op afstand. Hij was voor zijn familie een fijne vader, zoon en broer. In de tijd wel eens eenling, de laatste jaren meer in een team. Zonde dat hij er nu al niet meer is, hij kan het niet verder uitproberen.

Naar verluid droeg zijn werkgever bij de crematie, geheel in de stijl van Dick, geen sokken. Mooi dat je met zo weinig zoveel kunt zeggen.

Tekst in samenwerking met Dick Leene, foto van de rouwkaart