Hans van Daalen, burgemeester van Ermelo sinds een jaar, putte tijdens zijn nieuwjaarstoespraak uit de Ubuntu, een filosofie vanuit zuidelijk Afrika die eigenlijk gemeenschappelijke gelijkheid wil bevorderen.
“Ik besta omdat wij samen zijn” benadrukte van Daalen en gaf er ook voorbeelden bij van projecten die in de samenleving voet aan de grond krijgen omdat het met elkaar opgepakt wordt.
Verschil van mening is geen probleem. “Daaraan scherp je elkaar en kom je op andere gedachten.”
De goed bezochte nieuwjaarsbijeenkomst in het Huis van Ermelo verliep zoals dat gaat. Rondje doen om mensen de hand te schudden, dat rondje nog eens herhalen en op naar de theaterzaal om hetzelfde nog een paar keer te doen. Werkt goed voor mensen die mensen kennen.
Voor hen die hen niet kennen lijkt zo’n receptie lastig en wellicht is dat de reden dat je veel onderling bekende koppen ziet. Er werd hier en daar zelfs wat weemoedig teruggekeken op de dagen dat cabaret Stratego kritisch het gemeentelijk gebeuren in een afgelopen jaar reflecteerde.
Stratego werd vanwege ‘kritisch’ afgeschoten door of een gemeentesecretaris of een burgemeester maar feit is dat de volle theaterzaal van toen daarna niet meer gehaald is.
Andere tijden, al blijft ook veel hetzelfde.
Het college stond wederom in een rij om de handen te schudden en die rij is dan verbazend lang. Goede sfeer, vriendelijke woorden en ook een serieuze belangstelling in de ander. Wat dat betreft had van Daalen met zijn Ubuntu niet beter kunnen mikken.
Vrijwilligersorganisaties vormden het randprogramma met her en der opgestelde kramen en veel informatie. Glaasje wijn en een hapje, om half tien luidde Wietze van der Schaaf, spreekstalmeester van dienst, dat de bel voor de laatste ronde geklonken had.
Enkelen hadden die laatste afspraak nog niet gemaakt en hingen wat rond terwijl Ronald Pul en z’n collega’s de boel opruimden. Volgend jaar weer.