De verhuisketen en de bouw op het Callunaterrein

De Raad vergaderde de eerste woensdag in juni ’25 over de kaders die ze kan stellen voor woningbouw op het Callunaterrein. Soms vergaderde de Raad ook over het proces waarin ze op dat moment zelf aan de gang waren.

Wonen moet en huizen moeten maar hoe je daar komt blijft een bron van verwarring. De nieuwe omgevingswet en de experimenten van het College leveren dit beeld vaker op. Het College zoekt mogelijkheden om de Raad overal bij te betrekken maar die begrijpt het niet altijd en dan krijg je oude patronen die door nieuwe heenlopen.

Een door de griffie losjes geformuleerde duiding over wat zo’n discussienota behelst en hoe je ermee omgaat lijkt voor een avond als deze niet onzinnig.

Calluna gaat ons nog even bezighouden

De Raad discussieerde uiteindelijk ook over de nieuwbouw bij Calluna. Ooit gaat daar iets gebouwd worden maar vanwege de 500 meterzone van de Provincie duurt dat zeker nog 1,5 jaar. ‘Wat gaat er komen?’ was aan de orde. Je kunt immers villa’s bouwen, of hoogbouw, of ouderenwoningen.

Van Diest (CDA) vatte het diep in de tweede termijn samen als: “Hou de verbinding met de Balverszaal vast”. Eigenlijk zei hij: ‘Ga niet alleen maar starters- en sociale huurwoningen bouwen want straks hebben we tekort voor ouderen die uit hun eengezinswoning komen. Dan stokt de doorstroom’.

Tijdens een CDA-bijeenkomst eerder dit jaar kwam het onderwerp ook aan de orde. Ouderen willen op zekere leeftijd wel weg maar graag comfortabel en ook een beetje betaalbaar. Brouwer (VVD): “Mijn moeder van 82 woont alleen in een huis waar je met z’n zessen in kunt wonen. Ze wil wel maar én het is er niet én het is veel duurder.”

Wederzijdse doorstroming

De bouw van passende comfortabele ouderenwoningen is niet zo vaak aan de orde geweest, de focus ligt op sociaal en starters. Willen ouderen hun comfortabele woning uit richting een appartement dan gaan ze niet naar een flatje van 45 m2. Doorstroom gaat over meerdere generaties. Jongeren in een 45 m2 flatje gestart willen er met twee jaar uit. Ouderen willen die kleine flatjes niet in.

Levensloopbestendige woningen kan je bouwen door beide groepen in het oog te houden. Een jongere wil domweg ergens wonen en dan slaapt ie net zo makkelijk in een gelijkvloerse slaapkamer. Een doorstromende ouder kan in een andere fase van zo’n woning nog jaren plezier hebben. Dit ontbreekt in het planaanbod, de vrees bestaat dat het over een paar jaar een bottleneck wordt.

Kaders…

Kaders en woningen. Er heeft ‘op Calluna’ participatie plaatsgevonden, de buurt weet en denkt mee. De politiek geeft als kader aan dat 50 tot 60 woningen prima mogelijk is. Hoogbouw van maximaal 4 hoog,. liefst een beetje modern plannen, met auto’s die uit het zicht geparkeerd worden. “Dat wordt duur!” meldt de wethouder alvast.

Uiteindelijk komt er een motie van CDA, PE, CU, SGP en Eén-Ermelo waarin het College verzocht wordt één variant verder uit te werken en bij de uitwerking rekening te houden met beperkte extra bouwhoogte in het westelijk deel, bij ’t spoor. Vier hoog.

Er ligt een dringende vraag om ervoor te zorgen dat de doorstroom vanuit eengezinswoning bevorderd wordt. Ouderen zijn de doelgroep van dit te ontwikkelen gebied. Men wil het terrein maximaal uitnutten, zoveel mogelijk neerzetten en in samenhang met de plannen rond de Balverszaal om te zorgen dat er voor ouderen en jongeren gebouwd wordt. Voorzieningen voor de doelgroep moeten er komen, denk aan winkels, service, etc. Parkeren alsnog graag ondergronds of onder maaiveld.

Deze motie kon nog wel eens een boost geven aan de doorstroom van ouderen uit allerlei hoeken van Ermelo. Tegelijkertijd, zestig woningen is niet al te veel.