Mocht je het idee hebben dat politiek in zaaltjes en lokalen begint dan had je op 1 april gelijk. Het lokaal bestaat, in de enorme school aan de Paul Krugerweg. ‘CDA Ermelo 100’ heette het evenement.
Honderd aanwezigen, het getal der volheid, werd niet gehaald maar in vier groepjes van 10-12 ging men het gesprek aan rondom onderwerpen als economie, zorg, infrastructuur & wegen en wonen & leefbaarheid. Twee sessies per onderwerp.
Wij kozen voor eentje onder leiding van Erik van der Weide, voormalig CDA raadslid en nog steeds meedenker en meeschrijver in die partij. Het onderwerp: wonen en leefbaarheid.
Van sessies in groepjes moet je houden maar hier kwamen leuke dingen uit, al blijft het moeilijk om plannen voor heden en toekomst te verbinden. Mensen uit West, Speuld, Zuid, van de Fietsersbond en een raadslid zaten in het gesprek. Erik wilde echt ophalen en gaf ruime voorzetten.
Parkeerdruk wordt hinderlijk. Er blijken in West mensen te wonen die zand op je auto gooien als je het waagt om ‘m voor hún deur te zetten. Overloopparkeerplekken worden niet gebruikt want “voor de deur” is het credo. Parkeren in een wijk die gebouwd is op 1,2 auto per woning is niet meer houdbaar, zoveel werd duidelijk. Hier ligt nu al een opdracht voor de buurtregisseur.
Wat doe je met Zuid en West als die woningen in 2050 80 jaar en ouder zijn, hoe wordt de vervanging geregeld nu velen er eigen bezit van konden maken? Hoe krijg je eigenlijk doorstroming op gang?
“Soms gaat woningruil dankzij regels omwille van vijf euro verschil per maand niet door.” “Ouderen die een eengezinswoning bewonen maar graag kleiner gaan krijgen bij verhuizing naar een seniorenwoning een huurstijging van 50% voor de kiezen. Zij blijven daarom zitten en doorstroming stopt. Is je eigen huur meenemen geen optie?”
Ondersteuning blijkt nodig
Nogal wat vrijwilligers zijn actief in ‘leefbaarheid’, neem De Vleugel in West of de buurtvereniging in Speuld. Zij gaan ooit een keer huur betalen voor hun locatie maar er is geen potje waaruit ze gesteund worden. Tegen de laagst mogelijke prijs verkopen ze hun waren, bang om de doelgroep te missen. Bemensing, deskundigheidsbevordering, training, functieinvulling, ze regelen het allemaal zelf. Kosten lopen op en de ingewikkeldheid even hard.
Van het officiële welzijn wordt weinig tot geen ondersteuning ervaren. “Welzijn Ermelo krijgt miljoenen. Wat moeten wij doen om van hen steun te krijgen?” was een vraag die ook deze bijeenkomst weer gesteld werd. We horen het in Horst & Telgt ook. Binnen de laagdrempelige samenlevingsinitiatieven blijkt behoefte om kennis, kunde en support te tanken, om er niet helemaal alleen voor te staan. Een beetje meer ubuntu en dan graag op die werkplek in dát buurthuis. Zo bezien werkt een inspiratiesessie als deze.
Vanaf de jaren ’80 was er samenlevingsopbouw in Ermelo, na 2000 verliep het. Nu is het weer nodig en ’t kan maar zo komen doordat grote maatschappelijk fenomenen als woningbouw, stikstof, onrust en sociale media hun invloed hebben op het leefbaarheidsgevoel van dorpsgenoten.
Als opdracht staat het zo hard niet geformuleerd in de Nota Social Domein van 2023. De wat vage ‘ondersteuning aan vrijwilligersinitiatieven’ wordt door deze mensen niet gevoeld, en terdege als gemis ervaren. Via CDA100 komt de vraag wellicht terug op de politieke agenda, in een beleid of in de evaluatie van de realisatie die Welzijn Ermelo levert. Dan heeft het zin.
De gemeente evalueert haar opdracht aan Welzijn Ermelo pas over enkele jaren. Hulp die nu nodig is zal door initiatiefnemers voorlopig zelf actief uitgevraagd moeten worden bij Welzijn Ermelo, bij de gemeente en wijkondersteuners.
Ontdek meer van DE ERMELOSCHE COURANT - Wij zijn Ermelo
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.