Wat weten wij van veiligheid van vrouwen in Ermelo? Is het altijd veilig genoeg om over straat te gaan? Ben je wel eens lastig gevallen? Welke straten vind je eng, zijn er plekken waar je echt liever niet langs rijdt, ’s nachts of overdag? Houden ze hun handen thuis in de kroeg? Krijg je opmerkingen op straat?

Na de dood van Lisa ontstonden gesprekken en werden acties gevoerd. De nacht moet veilig zijn voor iedereen. In Ermelo hoorde je er niets over. Noch bij de politiek noch in het bestuur bleek er aanleiding tot in ieder geval het uitspreken van iets. We trokken her en der eens aan een touwtje, het bleef lang te stil.

In het Ermelo’s Weekblad verscheen een column van de burgemeester waarin hij aankondigt te gaan werken aan veilig uitgaan. “Daarom gaan we met alle betrokkenen in gesprek om te kijken hoe we het in de toekomst beter kunnen organiseren.” Het proces zal onderweg zijn maar we hebben er niets meer van gehoord.

“Het is niet alleen ’s nachts, het is het alledaagse.”

Het blijkt altijd en overal onveilig te kunnen zijn. Tijdens hardlopen, winkelen, fietsen, uitgaan. Nare opmerkingen in de kroeg, een hand komt waar het niet mag, “nee” wordt niet geaccepteerd. Wij vernamen van een enge parkbeheerder die onlangs een fietsend meisje volgde bij Strand Horst. Dat deed hij op zo’n manier dat hij nu geschorst is. Gelukkig belde zij haar vader die vlakbij was.

Onveilig voelen heeft impact

Iedere ouder heeft ’s nachts wel eens een studerend kind aan de telefoon gehad die ergens op een gracht liep en ging bellen omdat ze zich bedreigd voelde.

De impact van zoiets op dochters is groter dan je denkt en het verwerken van zo’n ervaring heeft blijvende invloed op het gevoel van veiligheid en vertrouwen. “Moet je maar niet alleen fietsen” is het commentaar van (meestal) mannen. Een advies als “Kan je niet thuisgebracht worden dan?” houdt in dat vrouwen niet zelfstandig kunnen bewegen. Mannen kunnen altijd thuis komen.

Mannen spreken geruststellende woorden maar er verandert niets. Al generaties lang is het voor vrouwen niet mogelijk om zich overal en altijd veilig te voelen in onze patriarchaal ingerichte samenleving. Vrouwen zijn allang opgehouden er publiekelijk over te praten. “Het komt zo vaak voor, je kunt wel aan de gang blijven” krijgen wij als reactie. Mannen hebben doorgaans geen idee dat het vrouwen vrijwel dagelijks overkomt.

“Vrouwen moeten altijd het werk doen!”

Verhalen van vrouwen zijn wellicht het begin van een oplossing maar kunnen ook laten zien hoe verspreid intimidatie en onveiligheid is. In november 2025 vroeg Progressief Ermelo aandacht voor het onderwerp. Hen kan je bellen of doe mee aan hun onderzoek naar onveilige plekken in het dorp.

We hebben het er thuis over. “Weer een oproep aan vrouwen, zij moeten altijd het werk doen.” ‘Zou je zelf reageren?’ “Weet niet. Beetje murw.” is de reactie. Zulke reacties ontvingen we vaker. Mannen in een zaaltje zetten is echter geen optie, dan tref je alleen gelijkgestemden. Toch is het nodig dat mannen zich afvragen hoe ze zelf vinden dat het gaat.