Niemand heeft zin in inspraak over Tomassen Duck-To

De gemeente huurde een bureau in, Tertium, om te inventariseren of er belangstelling is voor inspraak rondom de vergunningverlening van Tomassen Duck-To. Tijdens de start ervan ging iets niet goed want het bureau had adressen aangeleverd gekregen van mensen die er niet van gediend waren om benaderd te worden.

De uitkomst van het onderzoek zal je niet verbazen: er is geen interesse. Lees: er is geen vertrouwen.

Het rapport van Tertium leest als een detective. Er komen hier meer rapporten over het bureau maar deze leest goed, is gefundeerd en uiterst helder. Tegelijk geeft het een richtlijn over hoe je participatie écht moet oppakken: duidelijke kaders stellen, participanten vooraf informeren over de scope, de mogelijkheden en de grenzen. Duidelijk zijn over de uitgangspunten.

Participatie is lastig

Participatie ging bij de Balverszaal onlangs toch weer scheef. Het proces leek goed opgetuigd maar blijkbaar dachten omwonenden dat participatie gelijk staat aan beslissingsrecht over alles. De opdrachtgever, Uwoon en gemeente vermoedden er met meepraten klaar mee te zijn. Participatie gedijd echter alleen als kaders gesteld zijn. Meepraten werkt niet als het particuliere belang aan de orde is. Voor inwoners geldt: je mag meepraten over het plan en samen proberen de boel zo in te richten dat iedereen er het meest happy mee is maar het algemeen belang gaat boven het individueel belang.

Een uitgangspunt als “40 woningen” is algemeen belang. Er is geen ruimte voor participanten om daaraan te sleutelen. Die boodschap was niet overgekomen. Het geluid in de Stentor was: ‘We zijn het er niet mee eens en de gemeente luistert niet”. Inspraak regelen is zorgen dat de ruimte vooraf duidelijk is en dat je helder kunt uitleggen waar die zit én waar het particulier belang zich onderscheidt van het algemeen belang. Participatie is niet hetzelfde als ’tegenhouden’.

Participatie zonder gemeente als actieve partij is doorgaans ook een verloren zaak. Er ligt immers een plan, het gaat door maar je hebt inspraak om te zorgen dat het zo dicht mogelijk bij je uitkomt. Algemeen belang is daarin altijd het hoofdstuk van de gemeente en dat impliceert dat ze erbij moeten zijn. Algemeen belang is niet hetzelfde als de buurvrouw met overlast of een vader en een voetbalveldje.

En toch. Horsterweg, Frederik Hendriklaan, Paulushof, Hema-Jumbo.

Ermelo heeft er niet zoveel ervaring mee. Een geflopte participatie is frustrerend en levert nieuwe deuken op in het kwetsbare vertrouwen in de overheid. Helder zijn waarover je participatie vraagt, duidelijke grenspaaltjes neerzetten zodat ook ambitieuze buurtbewoners weten waar de lijn ligt. Heldere doelstellingen formuleren zodat niemand verrast wordt. Initiatiefnemer, gemeente én buurt moeten samen optrekken om de doelen, het gereedschap en de richting te bepalen en hebben vooraf ook een plan nodig om met de uitkomst iets te doen. Teruggeven van resultaat aan participanten is van groot belang voor acceptatie. Tertium inhuren lijkt eveneens een optie.

Participatie kan in geen geval door een partij ingezet worden om een plan te torpederen. Geef je vooraf aan waar je wel en niet over kunt praten geeft mensen ook de gelegenheid te kiezen om al dan niet mee te doen. Geef je het niet aan dan wek je verwachtingen die je niet kunt waarmaken.

Monitorgroep

In een participatieplan rondom Tomassen Duck-To gelooft inmiddels niemand meer. Een terechte conclusie omdat het vertrouwen ontbreekt en dan is het verstandig er niets mee te doen. Tertium raadt nog aan om een monitorgroep in te stellen die bestaat uit omwonenden, Tomassen Duck-To en eventueel eendenhouders. Een groep die het vertrouwen moet helpen herstellen. Of het haalbaar is? Twijfelachtig, je leest het in het rapport terug maar ook in de reactie van B&W. Het gemeentebestuur heeft deze partijen alsnog gevraagd of ze mee willen doen maar een buurtregisseur, veldwachter of intermediair heeft wellicht meer nut. Dichtbij zijn, samen optrekken. Bestuur naar de plek brengen, het is een idee.