Plony

Pleuntje van der Meijden-Klop, Plony. Apolonia. Meer dan vijfendertig jaar kwam ze rond een uur of vijf naar De Volksmond voor een glaasje witte wijn. Eerst lopend, toen met een stok en later met een rollator. Met Jack en Geke een wijntje drinken, de krant lezen en onder haar mensen zijn.

Ze groette, was blij, dronk haar witte wijn en kletste met haar vrienden. “Ik ga hier nooit weg” zei ze. Tot ze verdween. Haar vrienden drinken vrijdagmiddag bij de Volksmond een borrel op haar.

Plony haar ouders kwamen vermoedelijk begin jaren 50 vanuit Dordrecht naar Ermelo om een eendenhouderij te beginnen aan de Eendenparkweg. Na hun overlijden woonde Plony er met haar man, Nico van der Meijden, en na zijn overlijden woonde ze er nog lange tijd alleen.

Zeker 40 jaar geleden had ze in de buurt van wat nu de Intertoys is een winkel in kleur en vorm, met serviezen, glaswerk, dingetjes. De Marmoshop heette het. Ze deed erna een cursus nagelverzorging en heeft zo’n zeven jaar dat werk aan huis uitgeoefend.

Vorige week zat ze weer op het terras van de Volksmond, met haar zoon. Een ziekenhuisopname had haar tegengewerkt en ze was in de revalidatie terecht gekomen. Opgewekt, ze had er zin in. Enkele dagen later overleed ze alsnog.