Ze voelen nog een beetje vreemd, de campagnes van de overheid om de ‘weerbaarheid’ te vergroten. ‘Je moet 72 uur voor jezelf kunnen zorgen’ zegt de radioreclame maar willen we daar wel aan? We hadden het toch goed samen?

Blijkbaar moeten we eraan maar onderhuids zit er een stroompje dat zegt “boeie, mij niet bellen!”. De overheid is echter een andere mening toegedaan dus zij zijn bezig met voorbereidingen. De Rus kan ons van alles aan doen en ook de elektriciteitsvoorziening is niet stabiel. Is er geen stroom meer dan duurt maar heel even voor barbarisme toeslaat, zoals we zagen tijdens de Balkanoorlog.

Die les hebben we destijds geleerd maar we zijn hem al lang vergeten. Dertig jaar verder staat weerbaarheid opeens bij ons zélf hoog op de agenda en krijgt Speuld een Noodsteunpunt. Een pilot, eentje om van te leren.

Speuld is pilot

Mooi dat Speuld is uitgekozen. In tijden van groot onheil ligt het bosdorpje immers gevoelig geïsoleerd. In het zicht van het weerbaarheidsplan, een samenwerking tussen gemeente en de Veiligheidsregio, wordt er in Speuld zo’n Noodsteunpunt opgericht. Daar wordt alles verzameld en ingericht om in tijden van rampen te kunnen handelen. Goeie kans dat ook een AED (hartfalenreparatieapparaat) er een plekje vindt.

Het loopt op met het voornemen van het College om de Speulderbrink te verduurzamen en te laten uitgroeien tot een multifunctioneel gebouw waarin kinderopvang, ondersteuningsaanbod en multifunctionaliteit vanuit de wensen van de leefbaarheidsvisie Speuld een plek krijgen. Dan is zo’n noodvoorziening geen gekke gedachte en vandaar dat die door de Veiligheidsregio en de VNG werd voorgedragen.

De Speulderbrink gaat op de schop. Tot de zomer van 2026 loopt er een initiatieffase en een onderzoek. Daarna komt de Raad erbij en neemt het College een besluit. Samen moet dat leiden tot een duurzame versteviging van het aanbod in Speuld.