Ter behandeling deze week in de Gemeenteraad: de weigering om aan Tomassen Duck-To een omgevingsvergunning af te geven. Over de omstandigheden hebben we eerder een driedelige serie geschreven.
Samenvatting:
🪿De gemeente wil geen Omgevingsvergunning afgeven voor bouwsels buiten het bestemmingsplan omdat Tomassen Duck-To (TDT) niet voldoet aan de gestelde eisen.
🪿 De Provincie gaat handhaven op doorwerken zonder natuurvergunning. Die vergunning is begin 2025 door de rechtbank vernietigd en er ligt geen nieuwe.
🪿 Er is een Bibob onderzoek waardoor de gemeente weinig opties heeft, anders dan de bestaande vergunningen in te trekken.
Het onderwerp van woensdag is Ruimtelijke Ordening. De gemeente heeft geen complete aanvraag ontvangen en kan de vergunning niet afgeven, zo meldt ze.
Zo gaat het al langer. Hugo Weidema, destijds als wethouder initiatiefnemer van de Letter of Intent (de samenwerking tussen gemeente en TDT om tot een vergunning te komen): “We hebben die gegevens echt allemaal nodig, de wet vraagt het van ons”. Zijn opvolger Tigchelaar zegt hetzelfde. Twee jaar verder.
De BKE stapt erin
De Ermelose Bedrijvenkring, belangenbehartiger van ondernemers, zet hoog in via twee zienswijzen, de afgelopen weken ingediend. Raadpleging van verenigingsleden heeft echter niet plaatsgevonden, hetgeen enige vragen oproept over de support.
De eerste zienswijze was gehaast, werd in concept aangeleverd en viel niet zo goed. De tweede oogt beter al gaat de BKE op de stoel van het gemeentebestuur zitten door een beoordeling te geven van enkele punten uit een veel groter probleem. De BKE stelt in haar brieven vast dat er wel degelijk aan eisen voldaan is. Vermoedelijk gaat ze er niet over en ook dat leidt tot verwarring. Reageert de BKE voortaan op alles dat een collega overkomt? Er wordt over gediscussieerd.
Het dossier Tomassen zit vol met frames en aannames. Niemand weet exact waar het over gaat. De Raadsvergadering heeft deze keer slechts 47 bijlagen in de agenda, er liggen honderden meer in een la. TDT zelf geeft nauwelijks informatie, los van dat zij ‘het heel goed doen’. De gemeente is inhoudelijk feitelijk en verder stil. BKE gaat op het orgel en het dorp heeft medelijden met de sector – en met de mensen. Al met al niet de ingrediënten die je hebben kunt in een openbare discussie, als dit al een openbare discussie is.

Gemeente vat samen
De brief van de BKE gelezen hebbend vroegen wij de gemeente om meer inzicht in de materie. “Wat is niet ingediend dat wel door jullie gevraagd is?” We kregen het antwoord niet in dossiervorm (“dat is onze correspondentie met de belanghebbende”) maar er volgde een samenvatting van het proces.
Enkele onderwerpen uit de samenvatting pakken we op. Wij volgen daarbij enigszins de tweede versie van de BKE-brief: “Het college stelt extra eisen aan de beoordeling van geurhinder. Volgens ons zijn deze niet terecht en niet in verhouding tot de werkelijke situatie. Het rapport van Peutz, een onderzoeksbureau op het gebied van geur, laat zien dat de geurbelasting binnen de normen blijft en dat de luchtwasser en de andere bouwwerken een duidelijke reductie opleveren.”
Onze korte zoektocht op ChatGPT laat zien dat discussie ook hier niet ontbreekt: “In een ‘deskundigenoordeel-geurrapport’ van Van Belois (Bureau voor Lucht & Leefomgeving) wordt gezegd dat het rapport van Peutz op punten “onvolledig en onzorgvuldig” is uitgevoerd — met name in de interpretatie van metingen, de gaswasser (het rendement) en het ontbreken van bouw-/gebouwinvloed in de verspreidingsberekening.
Zo ingewikkeld is het.

Een gemeente beoordeelt slechts naar beste kunnen de aangeboden argumentatie. Voldoet het aan de eisen, is het een antwoord? Snijdt het juridisch hout? Hekkelman Advocaten en Notarissen zijn voor dit werk in de arm genomen, ook niet echt een groentje. Zij oordeelden dat het aangeleverde materiaal niet voldoende is. Of dat zo is? Vermoedelijk besluit er ooit een rechter over.
Quickscan
Late to the party valt een brief van Van Der Feltz Advocaten op de mat, één dag voor de beraadslagingen. Een onmogelijk tijdstip en letterlijk te laat. De zienswijzeperiode voor dat deel van het verhaal sloot in maart van dit jaar.
Van Der Feltz betoogt dat er geen onderzoek naar geurcumulatie gedaan hoeft te worden (opeenstapeling van geur, achter het TDT-terrein zitten nog wat kalverhouders). Uiteraard zijn meningen over geur verdeeld maar omdat het de taak van de gemeente is om het gelijke speelveld te bewaken vond zij onderzoek wel noodzakelijk.
In augustus 2024 was er een gesprek tussen de juridisch adviseur van de gemeente en die van TDT, zes maanden na het vastlopen van Letter of Intent. Onderwerp van gesprek: de beoordeling van de reactie van TDT op een eerdere Quickscan. In de conversatie wordt aangegeven dat het toch echt noodzakelijk is om nu een keer dat geurcumulatieonderzoek te doen (die vraag was overduidelijk eerder gesteld).
Dat verzoek heeft TDT vast nooit bereikt want heden ten dage nog zegt het bedrijf een onderzoek niet nodig te vinden. De gemeente vindt van wel, ondanks een rij advocaten die langskomen om de zienswijze van TDT te ondersteunen.
Diskrediet is des gemeentes loon maar als je het ChatGPT vraagt is het antwoord passend: “Wel kan de gemeente of provincie het verlangen op basis van beleidsruimte of om een goede ruimtelijke onderbouwing te kunnen geven.” Het laatste lijkt in Ermelo het geval.
De politiek vindt zich terug in een lastig parket want intussen valt overal over te twisten. Raadsleden hadden zondag nog geen idee wat hen deze week zou overkomen.
“Allemaal nieuwe vragen!”
Is het nieuw, zijn het nieuwe vragen? TDT says so. Je zou zeggen dat je het desondanks kunt inleveren, als de vergunning je lief is. De reactie van gemeentezijde: “Het zijn geen nieuwe vragen. Je kunt het vergelijken met de aanvraag van een vergunning om een huis te bouwen”.
Bij zo’n aanvraag moet je o.a. een Bouwbesluittoets aanleveren (voldoet aan veiligheid, gezondheid, energie, milieu, bruikbaarheid). Die toets bevat verschillende onderdelen, waaronder het onderdeel milieu. Vergeet je bij de aanvraag zo’n onderdeel dan is dat de eerste aanvulling die wordt gevraagd. Het gevraagde onderdeel bestaat wettelijk weer uit verschillende onderdelen, enz enz.
Qua taal oogt het wellicht als iets nieuws, “maar het hoort bij de oorspronkelijke aanvraag”.
Regie broodnodig
Een bekende vertelde dat hij op een industrieterrein zijn hal bouwde en dus een omgevingsvergunning nodig had. Dat kostte hem het lieve bedrag van € 25.000 maar voor dat geld zat er geen belletje lucht meer in de aanvraag. Alles beantwoord, kwesties uitgelegd en documenten ingediend. Zijn proces liep op rolletjes. Zo anders is het hier.
Het lijkt er niet op dat een dergelijk bureau bij deze vergunningsaanvraag betrokken is. Regie wordt ogenschijnlijk niet professioneel gevoerd, men reageert uitsluitend op stevige prikkels. De hele Letter of Intent-periode hoorde of zag je weinig.
Vroeg de gemeente in 2024 voor de zoveelste keer om een Aerius-berekening, deze week stuurt de directie van het bedrijf een brief aan de raadsleden waarin ze aangeven dat de berekening er heus aan komt, maar niet op tijd zal zijn. “Daarmee is de natuurvergunning verleenbaar” schrijft het bedrijf, vergetend dat die vergunning een zaak van de provincie is en woensdag niet op de agenda staat.
Pas na de provinciale beslissing komt Ermelo wat dat betreft aan bod. Zonder natuurvergunning is een omgevingsvergunning sowieso onuitvoerbaar, ook een reden om hem niet te verstrekken.
Wie bepaalt wat?
Zijn de juiste antwoorden ooit gegeven? De gemeente vindt van niet. Uiteindelijk bepalen zij het beleid en geldt zoals voor ieder ander met een plannetje: je beweegt mee met de vergunningverlener tot je je zin hebt. Uit zowel de BKE-brief als de samenvatting van het proces krijgen we de indruk dat TDT zelf bepaalt wat goed genoeg is.
Stichting DOEH, zelfverklaard belangenbehartiger van de buurt, is passé. Animal Rights speelt ook geen rol. Gemeente en TDT zijn nu de hoofdrolspelers. Wil je iets realiseren in dit dossier dan heb je medewerking nodig maar ook goede adviseurs en juristen. De gemeente kan het zich niet veroorloven ook maar een steek te laten vallen. Zeker niet als de tegenpartij in de jaren ervoor gewoon deed wat ze wilde in een niet passend bestemmingsplan.
Cultuurverschil of eigenwijsheid
Speelt cultuurverschil een rol? Verstaan mensen en partners elkaar daardoor niet? Wie miste de verandering, had mediation kunnen helpen? Kan maar zo zijn maar TDT heeft er nooit om gevraagd.
BKE heeft zich nooit opgeworpen als bemiddelaar of mediator, er zijn geen deskundigen van buiten bijgehaald, vragen om deskundiger adviseurs in te vliegen zijn genegeerd. Ten langen leste kwam de gemeente met die Letter of Intent maar dat initiatief werd op dag 1 al afgefakkeld en verkeerd begrepen, door alle partijen. De strijdbijlen liggen intussen geslepen in de kast.
BKE liet het proces doormodderen, in januari gaf de Raad al aan dat deze beslissing eraan zat te komen. Dat ze nu op de bok springen maakt hen een ingewikkelde gesprekspartner. De gemeente op haar beurt houdt zich vast aan ‘juridisch juist’. Zij kan niet anders want ze moet haar spullen voor elkaar hebben omdat recht voor iedereen geldt – én in de rechtbank overeind moet blijven. Of de inhuur-juridische adviseur van de gemeente gelijk heeft? Zeker is dat hij geen enkel belang heeft om een eigen agenda te voeren.
De lat werd de afgelopen weken naar beneden geduwd. “Niet zo erg toch dat die schoorsteen daar staat?” Vraag dat eens aan de man die zijn silo moet verplaatsen. “Geurcumulatie, valt toch reuze mee?” Wat als je ernaast woont?
Voor zulke zaken is er een overheid, zij zorgen dat we met z’n allen wél op een postzegel kunnen wonen. De nieuwe advocaat van Tomassen Duck-To, Van Der Feldz, benadrukt in haar bijdrage dat de Raad autonoom gaat over een verklaring van geen bezwaar. Dat is bekend, zegt weinig maar de druk wordt er enorm door opgevoerd. Soms is het niet fijn om bestuurder te zijn.
Zonder provinciale natuurvergunning komt TDT niet eens aan de bak, Ermelo had natuurlijk ook op die beslissing kunnen wachten. TDT meldt dat hun nieuwe aanvraag ontvankelijk is verklaard door de provincie. Dat zou mooi zijn. Daarvoor moeten zij echter wel de gegevens van de Hinderwetvergunning uit de jaren 90 tevoorschijn halen, iets dat tot nu toe nooit lukte.
Het cumulatieonderzoek staat ook in de lijst, de stikstofdepositie, de verkeersbewegingen, de omgeving. Wat Ermelo vraagt wil de provincie ook weten. Afgelopen paar weken verschenen er plots nieuwe rapporten over al die onderwerpen, er wordt nu wel onderzoek gedaan! De beoordelaar van de complete aanvraag blijft echter de gemeente en die vroeg er op 14 oktober 2024 al om.
Deze week staat de Omgevingsvergunning in het licht. Vanaf januari volgen dwangsommen van de provincie, al horen we in BKE-kringen dat voor half oktober ‘die natuurvergunning’ alsnog wordt verleend. TDT acht de op 7 oktober van dit jaar door Haskoning gemaakte Aeriusberekening over stikstof kansrijk. Waarom die er vorig jaar niet lag blijft gissen.
Hard juridisch handelen is blijkbaar het enige dat dit dossier kan redden. Geen ruimte voor subjectiviteit.
De Gemeenteraad werd de afgelopen dagen bestookt en de verwarring nam hand over hand toe. Niet alles staat immers in het raadsvoorstel, het dossier omvatten is technisch en cognitief onmogelijk geworden. “Doe ik wel het goede?”
Het college vat het samen in het raadsvoorstel. ‘Er zijn vier hoofdpunten waarop de aanvraag mankeert’. In een eerdere vergadering zei de wethouder: “Er was op 14 oktober 2024 nog geen complete aanvraag en die ligt er nu nog niet”.
De Raad neemt op 15 oktober 2025 een ingewikkeld besluit. Daarna bepaalt de rechter wel of ze het bij het juiste eind hadden.
Ontdek meer van DE ERMELOSCHE COURANT - Wij zijn Ermelo
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.