Hoe is het eigenlijk met Jan van den Bosch?

Om het antwoord direct te geven: “Goed!” Een handdruk tijdens de nieuwjaarsborrel mondde een paar dagen later uit in een interview. Benieuwd hoe Hellendoorn bevalt, hoe Van Den Bosch de afgelopen zes jaar verkeerde en wat-ie van plan is. Het gesprek loopt al voordat de koffie is ingeschonken.

Wethouder, raadslid, CDA’er. In omgekeerde volgorde is dat zijn aanwezigheid in Ermelo. Hij begon als jurist bij ARAG, een verzekeraar. Tot 2006 raadslid, 11 jaar wethouder en nog steeds, “als ze het me vragen” bereid om van advies te dienen. Het enige dat hij nu in Ermelo doet is het voorzitterschap van de Wijkkerkenraad West maar hij heeft meegekregen dat het CDA Ermelo een nieuwe groep mensen aan het aanboren is. Hij verwacht dat de partij flink mee doet in de volgende verkiezingen.

Na het wethouderschap vertrok Jan naar de Antea Groep, een ingenieurs- en adviesbureau. Zijn laatste raadsperiode vond hij minder, “de drive was er wat af”. De coup van PE, SGP en VVD in 2018, waarin het CDA buitenspel gezet werd, voelt hij nog steeds, zoals meer mensen die destijds in een rol zaten. “Het moest een keer gebeuren, toch?” en dan zegt Jan dat ze ’t wel aan zagen komen, de rol van het CDA was misschien toch niet houdbaar. “Maar moest het zo?”

Hellendoorn

Na zes jaar Antea begon het te kriebelen. “Wethouder zijn is toch wel het allermooiste” zegt hij enthousiast en de sollicitatie in Hellendoorn leverde hem een wethoudersplek op. “Er waren meer dan 25 kandidaten! maar het voelde gelijk goed. Machtig mooi. Mensen zijn blij met ons.” In dat college zit nog een externe wethouder, uit Epe.

Jan kenschetst Hellendoorn als een warm en betrokken dorp. Dat geldt niet persé voor het lokale bestuur, de coalitie overleefde het al snel niet. Je moet als gemeente vervolgens verder en de politiek koos voor een buitengewone vorm, een soort zakencollege met deskundigen die niet verbonden zijn aan een partij. De ene Hellendoornse collega in het college kwam voort uit Lokaal Hellendoorn, een partij die klapte. Zij zit er nu op eigen titel.

Uit zijn zijn verhalen klinkt dat Jan het met velen goed kan vinden. “Er gaat daar nogal wat gebeuren” vertelt hij over zijn portefeuille Ruimtelijke Organisatie. “Jaren lag het stil, al die bestemmingsplannen moeten nu gemaakt worden.” Op “Wordt je werk gewaardeerd?” komt een opgewekt antwoord. Hij vindt het overduidelijk prachtig en ook uit Hellendoorn zelf horen we via de regionale pers weinig klachten. “Je bent wat kwetsbaar, je kunt er niet op rekenen dat al je plannen doorgang vinden. Dus je moet je best doen.”

Jan komt uit Horst, woont in West en kent iedereen. Het verschil met Ermelo? “Het is er anders, de cultuur is gemoedelijker, de ruimte die je krijgt is groter. Hellendoorn is een fijne gemeente, ziet er mooi uit maar er is nog heel wat te doen.” Iedere dinsdag houdt men in Hellendoorn een politieke avond. “Als we vroeg klaar zijn drink ik wel eens wat mee maar als het na elven is zeker niet hoor!” Het gemeentehuis van Hellendoorn heeft net als Ermelo een theater binnen de muren. De bar is er wat gezelliger dan die in Ermelo en wordt na de vergadering door de politiek overgenomen.

Hellendoorn is een endje weg, via Zwolle en de N35 “hoef ik alleen nog maar rechtdoor te rijden”. Jan rijdt 70 minuten heen en 70 weer terug. Hij zit om half acht in de auto.

Terugkijkend: “het centrum!”

Hoe kijk je naar Ermelo? “Het centrum!” klinkt hij trots. “Moet je kijken hoe het er bij ligt! Dat hebben we goed gedaan! De doelstelling was 100 nieuwe woningen per jaar en dat is gelukt. Zeker omdat in een groot deel van die periode de kredietcrisis speelde, ben ik daar wel trots op.”

“Wat vond je het mooiste?” Er volgt een lijstje met het centrum op 1, Groevenbeek Noord op 2, op 3 alle bestemmingsplannen (behalve Tonselse Veld. “Dat was eigenlijk niet te doen en nu ligt er zo’n leeg terrein omdat de Raad van State ingreep”). Op 4, 1.000 woningen, ook tijdens de kredietcrisis.

“Hoe zat dat in Telgt?”

De grondruil met Van Kempen en de komst van Hart van Horst is actueel. “De kwestie van Kempen heeft een groot deel van mijn wethouderstijd gespeeld. Hij is met anderen de samenwerking aangegaan in één project voor functieverandering. Mede vanwege dat project zijn we op zoek gegaan naar een locatie waar de woningen uit functieverandering geclusterd zouden kunnen worden. Die locatie dachten we in 2017/2018 gevonden te hebben aan de overzijde van de Zeeweg (zijde Telgterweg). Ten tijde van mijn vertrek was er nog geen nieuwe locatie gevonden voor de hervestiging van de bedrijfsactiviteiten Van Kempen. Ik heb nog wel meegekregen dat hij dacht aan de locatie op de Telgtereng, maar heb daar geen standpunt meer over ingenomen en die locatie is destijds ook niet in het college besproken.” Hij kan zich, na enig aandringen, voorstellen dat mensen er niet op zitten te wachten.

Er gaan allerlei verhalen rond over dit onderwerp. Dat er een plan ligt om de Telgtereng op te offeren en dat het al jaren geleden bekokstoofd is door de ‘powers that be’ bijvoorbeeld We lezen het hem voor en hij lacht wat. “Heb me er altijd aan gehouden dat het college met één mond spreekt. Kijk maar terug in de vergadering, dit onderwerp was maart 2018 volgens mij. Dat kan je vast wel krijgen van Voorlichting. Het college neemt in gezamenlijkheid besluiten. Zoals jij het nu voorleest was het zeker niet.”

Woningbouw

Tijdens het wethouderschap van Van Den Bosch waren de ontwikkelingen voor de CPO in Horst nog niet uitgewerkt en nu wonen mensen er al een paar jaar. Dat Hart van Horst op weinig weerstand stuit vindt hij mooi maar het verbaast hem hoe traag het gaat. “Had gedacht dat het wel eens afgerond zou zijn. Veldwijk wordt nu gebouwd maar ik heb meegekregen dat er van de zijde van GGZ Centraal ook niet zoveel haast gemaakt werd.” “Houdt Ermelo eigenlijk van Veldwijk of ligt het aan het overkant van het spoor?” “Je moet iets moois doen met het landgoed en bouwen is een prachtige oplossing” zegt Jan.

“Op zich mist niemand natuurlijk de wasserij en dat daar straks huizen staan is prima maar het landgoed zelf als landschap wordt steeds minder”, brengen we er tegenin. “Vind je de bebouwing die er nu is slecht?” is zijn wedervraag. Het antwoord is ontkennend al zie ik het nog steeds als een vreemde eend. Na al die jaren.

Jan heeft minder tijd voor romantiek. In Hellendoorn wacht een kwaliteitsslag. Hij werkt aan een Masterplan voor het centrum. Ten Cate zat er met de fabrieken, de spoorzone is ingewikkeld en verouderd, er liggen kansen voor herontwikkeling. Er komen 1.000 woningen bij maar of hij het zelf vol gaat bouwen weet hij niet. Eerst de bestemmingsplannen, straks de uitwerking.

Een ongewisse toekomst is voor Jan geen enkel probleem. Na verkiezingen komen er nieuwe verbanden en dan ziet hij wel waar het heen gaat. Terug in de adviesrol gaat niet gebeuren, het wethouderschap voortzetten of elders instappen oogt als een optie. “Een externe wethouder die niet iedereen kent en ook niet weet hoe de geitenpaadjes lopen is wel eens lekker hoor.” Jan raadt zelfs aan om zo mogelijk een externe in te vliegen. “Het bevordert de besluitvorming en je staat niet gelijk op iemands tenen. Het is heel fris!”

Foto Hervormd Ermelo