Heb jij m’n sleutelbos gezien?

Al pasfoto’s makend kijk ik met verbazing naar de oudere medemens. Mannen die 10 jaar geleden een baan hadden, een hamer pakten en een schutting in de tuin zetten kunnen zich niet bewegen in de digitale wereld. Ergens zijn ze gestopt en vanaf toen vonden ze het ingewikkeld. Een telefoon hebben ze allemaal, whatsappen kunnen ze ook, bankieren wordt al lastig, wachtwoorden schrijven ze niet op en “dingen” hebben ze aan hun kinderen overgelaten. Die dingen zijn dan vooral systeemdingen, DigID en zo. Eigenlijk laten ze precies die zaken lopen die je nodig hebt om blijvend te kunnen functioneren.

Wij helpen mensen met die DigID dingen, dat werk komt mee met het maken van de pasfoto voor het rijbewijs. Er zijn ook elke week weer lui die afhaken. “DigID? Nèh, lastig, ingewikkeld, snap ik niet, heb ik niet, Wat zeg je? Zelf doen?”

Daar denk ik dan over, hoe kan dat nou? Zou ik dat ook zo doen? Mijn antwoord is snel gegeven: zeker niet. Ik kan mezelf redden en zal dat altijd blijven doen, op elk terrein. Dus ik doe mee, maakt niet uit wat voor gekkigheid je bedenkt.

Bibliotheken to the rescue

Bibliotheken hebben van de overheid de taak gekregen om mensen te helpen bij het omgaan met die Digitale Overheid. Zij zijn een Informatiepunt Digitale Overheid (IDO) geworden, hebben daar een fors budget voor gekregen en dat geld moet gebruikt om mensen te helpen hun weg te vinden in digitaal Nederland. Hoe praat je met de Belastingdienst, hoe fix je een verzekering, hoe regel je een coronaprik en hoe verleng je je rijbewijs? Allemaal klussen die veel te vaak tot een verwarde blik en een “nou laat maar”-opmerking leiden.

Het systeem in onze samenleving is veranderd van “even binnen lopen” naar “inloggen”. Dat je niet meer met de bekende bankdirecteur een hypotheek kunt fixen weten de meesten wel maar het voelt nog steeds ongemakkelijk. Te ver weg en daardoor lijkt het alsof de regie uit handen genomen is, de fysieke reactie is vervolgens “zoek het uit”. Dan heb je opeens veel mensen die niet zijn meegenomen in het proces en het oude systeem waarbinnen ze wel functioneerden kwijt zijn.

Dat DigID niet veel meer is dan de moderne variant van de vroegere sleutelbos heeft niemand hen ooit verteld. Dacht je dat-ie ooit zonder sleutelbos van huis ging? Diezelfde emotie moeten we aan DigID hangen, dan snappen ze het wel.

.