Het werd een uitruil: van Kempen mag naar Telgterweg 251 ‘want dan kunnen we bouwen’

De afgelopen week is in de coalitie stevig geschakeld rondom Hart van Horst. Er was ongenoegen over de verplaatsing van Van Kempen naar én de Bulderweg én de Telgterweg. Het compromis werd dat Van Kempen naar de Telgterweg mag, een gebied dat open zou blijven en ook zo aan de buurt beloofd is. De Bulderweg kan hij schudden. Er moeten ook minder woningen komen, maximaal 70. Of het Hart van Horst ooit wat wordt valt hierdoor serieus te bezien.

Het plan om te bouwen in Horst ging positief door de participatie maar werd vervolgens zonder inspraak opgehoogd tot 95. Tegelijkertijd zit er een niet-actief bedrijf (Van Kempen) met vergunningen en stankcirkels. Zij doen alleen mee als de gemeente hen voordelig compenseert en naar een tweetal plekken laat verhuizen. Noch de politiek noch de buurt zit daar op te wachten. Het bedrijf kan zelfs blijven zitten en dan is woningbouw economisch onhaalbaar.

Pragmatisme

De wethouder is eindeloos pragmatisch. Verhuist Van Kempen dan kan Hart van Horst gebouwd worden en dat doel heiligt de middelen, én de schending van plannen en toezeggingen van slechts enkele jaren her. Niet dat wethouder Van Veen niet gewaarschuwd is, hij wil echter realiseren wat de Raad hem opgedragen heeft en dus zet hij door. Hij ziet over het hoofd dat de angels in de plannen slecht uitpakken, ook een wonderlijk proces want een gemeentebestuur kan andere keuzes maken.

Bedrijven verplaatsen is een optie maar als de gemeente niet doet wat hij wil gaat Van Kempen niet. De man zit op de cruciale kruising met een overleden kalkoenbedrijf en een halfdode veehandel maar hij heeft veel vergunningen en opties die hij zou kunnen uitoefenen. Doet-ie vast niet maar uitkopen is duurder. Misschien stuurt de wethouder heel leep op uitputting, ook dat weet je niet. Van Veen zegt: “We hebben te zorgen voor een ondernemer, zodat hij verder kan.”

Van de buurt mag hij in elk geval niet naar Telgterweg 251, de familie Staal is faliekant tegen, de Stichting tot Behoud van de Telgtereng eveneens.

Coalitie-oplossing: dan maar uitruilen

Er kwam van de coalitie een motie om minder woningen te bouwen, de Bulderweg niet aan Van Kempen te gunnen voor verhuizing van zijn zoon en daarom Telgterweg 251 op te offeren. Volop protest in de oppositie. PE had het over onzorgvuldigheid en een ondemocratisch proces waar van alles aan schort.

SGP wil bouwen en ‘dan moet het maar zo’. Progressief Ermelo en HEE22 probeerden het maar iedereen in de raad wilde een eigen verhaal vertellen.

Dat probleem bleek overstijgend, niemand wenste samen te werken om echt iets tegen te houden. ‘Stel je voor dat de kiezer denkt dat je woningbouw wilt blokkeren!’ en zo nam de coalitie het voortouw en bakte een onappetijtelijk compromis waar uiteindelijk niemand blij mee was. Hadden de fracties het eigen verhaal onderdrukt dan was er wellicht een ’terug naar de tekentafel’ gekomen. Horst heeft nu een probleem want wat gepland is kan niet en wat men wil is niet gezegd.

Wethouder Van Veen houdt vol, tegen beter weten in en ambtenaren begonnen van de week plotseling te sturen op splitsing van het plan. De Bulderweg kon er blijkbaar af, ‘om vertraging te voorkomen’.

De Raad had het terug kunnen zetten naar de tekentafel. Er ligt een hondenveld, er is een grondeigenaar die toen niet wilde verkopen maar wellicht nu wel. Een gemeente die iets avontuurlijker de randen opzoekt hebben we niet dus die accepteerde de stand van zaken en bouwt er omheen. “Dat wordt dan een nieuw ontwikkelingsplan” riep de wethouder nog even. Ondanks initiatieven is noch de Raad noch de buurtvereniging de afgelopen weken dat pad op gegaan.

Nu ligt er een besluit dat er minder woningen komen, Van Kempen niet naar de Bulderweg mag en wel naar Telgterweg 251. Het zal ons niet verbazen als Hart van Horst er nooit komt. Slechte processen hebben zo hun weerslag, dat wordt rechtszaken en uitstel.

Bovendien verschijnt er binnenkort een grootschalig woningbouwplan en kan je ook zónder dat plukje woningen op de moeilijke kruising die niemand uit het dorp weet te vinden.