Vijftig+1 jaar Ermelo. Ons dorp was altijd goed in zeker twee dingen, De Braderie en De Nieuwjaarsreceptie.
De laatste had ieder jaar een thema en maatschappelijke organisaties konden een plek in het gemeentehuis bezetten waardoor er een mooie combinatie ontstond van mensen in allerlei rollen met over en weer waardering en mooie gesprekken. Plus een beetje bier. Vroeger, echt heel vroeger, hadden we zelfs een cabaret, of liever: Stratego! Fijn gefileerd theater op basis van de politiek van het jaar ervoor. En veel bier.
Ieder jaar een ander thema en onderschat het warme bad niet dat de gemeente daarmee haar organisaties aanbood. Natuurlijk zag je bij de muziek alleen de muziekmensen en het jaar erop bij de natuur alleen de vissers of jagers of whatever. Maar dat warme bad was er en zij namen allen toch zo’n duizend mensen mee.
Dit jaar was er volgens de directeur geen tijd om iets te organiseren en het tegenargument dat er best veel mensen in het dorp zijn die dit met liefde oppakken trof geen doel. Een wethouder was het eens maar leed wat energieverlies aan onze energie want hij was het toch eens dat veel mensen er niet waren.
De alarmbellen missen bij dit bestuur nog wat, in juni weet je al dat nieuwjaar er met zes maanden aan komt. Door het tekortschieten van het alarm ontbreekt wellicht ook de sondering in de samenleving, dat je weet wat mensen fijn vinden. Sommige momenten verdienen nadenken.
Het licht uit gedaan
Als laatste het licht uit doen is een kunst die we verstaan. Voordeel is dat je veel mensen ziet want die waren er wel degelijk. De ons kent onzen, de randverschijnselen, een tweetal voormalige burgemeesters, de nieuwe burgemeester en zijn vrouw, de directeur van Welzijn Ermelo die in Zuid Afrika geboren is waardoor de taal snel van Hollands naar Afrikaans en terug ging, Rob, Bert, Gert, je vrienden, die ene die de Hoge Riet deed en jaren in de buurt woonde, raads- en fractieleden, bekenden en de aardigste man van Ermelo. Incrowd.
Het was wél een leuke avond, jammer dat niet meer Ermeloërs met een mening of zin in gezelligheid er ook waren. Iedereen bereiken is inderdaad lastiger geworden dus dat is de opdracht. De nieuwjaarsreceptie als instituut maar ook als een moment van reflectie, vooruitkijken, overleggen, ideeën uitwisselen en praten met je buurman is de moeite van het nadenken in juni waard.