Stikstof en de Raad van State: er mag nog minder

Bedrijven mogen stikstofruimte uit ooit verleende niet meer gebruikte vergunningen l zomaar niet inzetten voor andere activiteiten. Het is wonderlijk dat een onderneming kan leunen op ‘stikstofrechten’ van bedrijven die al jaren niet meer actief zijn. Daarom heeft de laatste uitspraak van de Raad van State gevolgen voor de natuurvergunning van Tomassen Duck-To.

Voor het omstreden plan om veehandelaar Gert van Kempen van de Zeeweg naar de Telgtereng te laten gaan ziet het er evenmin goed uit. De kalkoenen daar lopen er al lang niet meer, hun technische stikstof gaat vermoedelijk niet bijdragen aan een vestiging op de Telgtereng. Daarmee valt het verhuisplan om. Realisatie van Het Hart van Horst krijgt er dan ook een uitdaging bij.

Palletfabriek Ten Hove in de Haspel mocht vier keer zo groot worden en er kwamen 40 woningen. De stikstofsaldering bestond uit samengeraapte ooit verleende vergunningen. Met deze uitspraak zet de Raad van State er vermoedelijk een streep door. Niet eens verrassend want deze was in elkaar gezet.

Het werken met stikstofrechten is een manier om iets mogelijk te maken. Tegenstanders zeggen dat het Hollands gereken is om toch je zin door te drijven en te bouwen of te werken op een schaal die de leefomgeving schaadt. Ze krijgen voet aan de grond, de regels worden strakker want de Raad van State ziet dat het gecijfer niet houdbaar is, niet in het belang van Europa in zijn geheel en evenmin passend bij de regels.

Voor de tegenstanders van bijvoorbeeld de verhuizing van Van Kempen naar de Telgtereng een prima ontwikkeling. Boeren, bouwers en bewegers kijken er anders naar. Het wordt lastig om iets te realiseren in de buurt van een Natura2000-gebied, en zulke gebieden zijn er veel. Rondom Ermelo zeker.