“Ermelo heeft participatie hoog in het vaandel staan, we begonnen er al mee vóór de Omgevingswet!” zegt wethouder Ronald van Veen tijdens de bespreking van de discussienota Balverszaal drie weken geleden. Dat moge zo zijn, lekker werkt het niet.
“De initiatiefnemer is aan zet in zo’n proces” zegt Van Veen. Deze krant stelt er tegenover dat de gemeente hoe dan ook het algemeen belang vertegenwoordigt en daardoor altijd kaderstellend aan tafel hoort te zitten.
Balverszaal, wat was dat maar?
De Balverszaal is een oude sportzaallocatie in West waar woningen komen. De gemeente tuigde, innig samenwerkend met Uwoon, een plan op om snel te bouwen. Uwoon moest dan de participatie regelen vanwege het initiatiefnemer-zijn, de gemeente stapte terug. Aan de participatie werden verder geen kaders meegegeven, Uwoon ging met de omwonenden praten.
Precies daar ging het mis. Participatie in de ogen van de buurt is een open gesprek over woningbouw op de Balverszaal-locatie. Uwoon en Gemeente ging het niet overal over. In de randvoorwaarden staat immers “40 woningen”.
Dat had ook in de uitnodiging kunnen staan.
Mensen uit de buurt maken zich druk over 200m groen achter de hal, een plek die je alleen weet te vinden als je er woont. In West is niet teveel groen dus wat er is wordt gekoesterd, logisch. Om het groen te redden brachten de participanten het aantal woningen ter discussie. “Beetje minder kan wel”. In de teksten tijdens de eerste inspraak klonk dat de pijn dieper zit: “niet zoveel sociale huur” en eigenlijk ook “niet in mijn achtertuin”, “het is hier al vol zat”.
Een beetje minder is veel te duur en dus onmogelijk. De buurt had dat niet meegekregen. Ook niet dat participatie gaat over de manier waarop een plan gerealiseerd wordt. Het gaat nooit over of het plan er mag zijn al lijkt het steeds maar weer of dat wel zo is. Eindeloze participaties her en der in Ermelo dienen als duister voorbeeld.
“Kunnen het er geen 32 worden?” was dus zomaar een vraag tijdens de gespreksrondes met Uwoon. Je kon vervolgens wachten op het verwijt: “We mogen niet eens overal over meepraten!”
De wethouder voelde hem en trok uit de gespreksbijeenkomsten de conclusie dat de Raad dan maar de kaders moet gaan stellen. Dat is niet helemaal des participaties en al evenmin is het de rol van de Raad om puin te ruimen. Maar allez, Van Veen zag het gevaar.
Discussienota ook zonder kaders
De Raad sprak er via een discussienota op 25 september en 9 oktober over. Een boekwerk waarin aan de gemeenteraad een aantal scenario’s werd voorgelegd met het verzoek om duiding te geven, als het al geen beslissing kon worden.
De Raad had niet goed in de gaten waar het om draaide. Het gesprek was machtig wazig. In de tweede ronde van 9 oktober zaten bovendien veel fractievertegenwoordigers aan tafel, de mensen uit de eerste ronde waren elders. Dat hielp niet.
Het debat ging overal over. Vier of zes verdiepingen, dat je moet bouwen maar niet alles moet willen, geen 1-kamer woningen (dát was het plan niet), “misschien is 32 woningen ook leuk” en dat “de uitgangspunten de mijne niet zijn”.
De Raad sprak in rondjes totdat John Dooijewaard, in de rol van gespreksleider, het overleg plompverloren beëindigde en de avond afblies zonder samenvatting of terugkoppeling naar het onderwerp. Beeld- én oordeelsvorming was de bedoeling, de Raad bleef in beeldvorming hangen.
De wethouder haalde vervolgens zelf de conclusie maar uit de bespreking. “Veertig sociale huurwoningen, op het groen letten, twee gebouwen van vier hoog”. Niet echt de manier om kaders stellen aan een belangrijk woningbouwplan.
Het College denkt op basis van de samenvatting van Van Veen nu dat er een kader ligt. De Raad is aan die visie nooit toegekomen. De buurt vindt nog steeds dat het aantal woningen bespreekbaar is.
Uwoon tekent straks het plan in op basis van de ‘uitkomst’ van de discussienota, de buurt wordt geïnformeerd en de inspraak gaat weer van start. Over vorm, kleur en inhoud. Niet over het plan zelf, mogen we aannemen. De buurt zal er het hare van denken.
Er is wel iets geleerd. Gespreksleiders krijgen vooraf aan de vergadering een samenvatting en duiding mee. De griffie is gevraagd die wat stelliger te formuleren zodat-ie bijdraagt aan het resultaat van de avond. Over het meegeven van richtlijnen aan het participatieproces wordt inmiddels ook nagedacht.
foto website Uwoon
Ontdek meer van DE ERMELOSCHE COURANT - Wij zijn Ermelo
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.